“அதிகாலையில் கடவுளின் தரிசனத்தைக் காணலாம்…” என்று ஏன் சொல்கிறார்கள்…?

மகரிஷிகள் இந்த உலகப் பற்றை உடலின் பற்றை விட்டுவிட்டு உயிரின் பற்றிலே சென்றவர்கள் உடல் பற்றாக இருப்பதை விட்டு உயிர் பற்றை வளர்த்தவர்கள்.

“உயிரின் சேர்க்கை” அதாவது உயிரின் ஒளியால் உணரப்பட்ட உணர்வின் தன்மையை ஒளியாக மாற்றப்படும் பொழுது உயிருடன் ஒன்றிய சேர்க்கை – ஒளி.

அவ்வாறு ஒளியானவர்கள் மகரிஷிகள்.

அந்த நிலைகளில் குருநாதர் காட்டும் இந்த நெறியை நாம் அனைவரும் பின்பற்றப்படும் பொழுது நாமும் அந்த இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.

ஏனென்றால் விண்ணுலக ஆற்றலை இந்த மண்ணுலகில் வந்து அதனைத் தனக்குள் கண்டான் விஞ்ஞானி. மண்ணுக்குள் கண்டாலும் புவியின் ஈர்ப்பு நிலைகளை உணர்ந்தான்.

அதே சமயத்தில் இராக்கெட்டை ஏவும் போது இந்தப் பூமியின் ஈர்ப்பு நிலை சுற்று அதைப் போல பன் மடங்கு வேகத் துடிப்பினை உந்து விசையாக்கி அனுப்புகின்றான்.

புவியின் ஈர்ப்பைக் கடந்து சென்றபின் அதனுடைய வேகத் துடிப்பு அதிகமாகின்றது. இந்த உணர்வின் தன்மை கொண்டு தானே “மிதக்கும் நிலை” வருகின்றது.

எந்த வேகத் துடிப்பின் நிலை கொண்டிருக்கின்றானோ அதை நிலை கொள்ளவும் செய்கின்றான்.

இதைப் போலத்தான் அகஸ்தியன் விண்ணுலக ஆற்றலை அணுவின் ஆற்றலைக் கண்டுணர்ந்தான். “அகஸ்தியன் கண்டுணர்ந்ததை” இதனுடன் இணைத்துப் பதிவு செய்து கொள்ளத்தான் இதைப் பதிவாக்குகிறோம்.

1.குருநாதர் ஆரம்பத்தில் இதையெல்லாம் என்னுள் இணைத்தார்.
2.அதை யாம் இப்பொழுது உங்களுக்குள் இணைக்கின்றோம்.

அணுவின் ஆற்றலைத் தனக்குள் அறிந்த அகஸ்தியன் அணுவின் இயக்கத்தை அறிந்துணர்ந்து விண்ணின் ஆற்றலைத் தனக்குள் பருகி அதையும் சேர்க்கின்றார்.

நமது பூமி தனக்குள் இழுக்கும்போது இடைமறித்து உணர்வை நுகர்ந்து அந்த வலுவைப் பெறுகின்றார். அதனால்தான்
1.அதிகாலையில் 4.00 மணிக்குத் துருவ நட்சத்திரத்தை இடைமறித்து
2.அந்த வழிகளில் உங்களுக்குள் சேர்க்கச் சொல்வது.

மற்ற மதங்கள் 4.30 மணிக்கு கடவுளின் தரிசனத்தைக் காணலாம் என்று சொல்வார்கள். அது இதெல்லாம் தெரிகிறது என்று, இந்து மதத்திலும் சொல்வார்கள். ஆனால் மூலம் தெரியாது. ஏனென்றால் மறைக்கப்பட்ட உண்மையைத் தான் நாம் தேடிக் கொண்டிருக்கின்றோம்.

ஆகையினால் இதைக் கடந்து சென்று அந்த மெய் உணர்வின் தன்மையை உங்களிடம் பதிவு செய்வதற்குத்தான் இதைச் செய்வது.

இந்த உணர்வுகள் உங்களுக்குள் வளர்ச்சியாக வளர்ச்சியாக அந்த மகரிஷிகள் கண்ட உண்மைகளை இங்கே வளர்க்கின்றோம். இந்த மனித வாழ்க்கையில் இருளைச் சேர்ப்பதை நாம் இப்பொழுது விலக்கிக் கொண்டிருக்கின்றோம்.

ஒரு வெளிச்சத்தைக் கண்டபின் அங்கிருக்கும் பொருள் தெரிவது போல் அந்த மகரிஷிகள் உடலில் விளைந்த உணர்வுகளை நமக்குள் ஒளியாக மாற்றும்போது நம்மை அறியாது பிறிதொரு உடலில் விளைந்த உணர்வுகள் நம்மை எப்படி இயக்குகின்றது என்பது தெரிகின்றது.

திடீரென்று “ஒருவர் ஏதாவது சொல்லிவிட்டார்… என்றால் நம்மால் அடக்க முடிகின்றதா…?” அவர் உடலில் விளைந்த உணர்வுகள் நமக்குள் பாய்ந்தபின் நம்மை எப்படி இயக்குகின்றது…? என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

அந்த மகரிஷிகளின் அருள் உணர்வுகளை ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஆத்ம சுத்தி செய்து நமக்குள் சேர்க்கப்படும்போது நமக்குள் அந்த உணர்வின் இயக்கத்தையும் உணரமுடிகின்றது.

ஏனென்றால் பிறிதொரு உணர்வு நமது தெளிந்த அறிவை அது மறைக்கப்படும் பொழுது சிந்தனை குறைகின்றது.

இருளிலிருந்து விடுபட முடியாத போது அருள் ஒளி என்ற உணர்வைச் சேர்க்கும்போது
1.அந்த ஒளி கண்டபின்
2.இருளிலிருந்து விடுபடும் மன பலம் கிடைக்கின்றது.

அதனால்தான் உங்களை அதிகாலையில் எப்படியும் அந்த நேரத்திற்குத் தட்டி எழுப்பி விடுவதும் அந்த உணர்ச்சிகளைத் தூண்டச் செய்வதும்.

அப்பொழுது நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?

1.நம் நினைவினை மேல் நோக்கிச் செலுத்த வேண்டும்.
2.அந்தத் துருவ நட்சத்திரத்தோடு தொடர்பு கொள்ள வேண்டும்.
3.அதிலிருந்து வரும் பேரருள் பேரொளி உணர்வுகளை நம் உயிர் வழி கவர்ந்து
4.நம் உடலை உருவாக்கிய அணுக்களுக்கு உணவாகக் கொடுக்க வேண்டும்.
5.உயிரோடு ஒன்றும் உணர்வுகளை ஒளியாக மாற்ற வேண்டும்.

நல்லதை உருவாக்கும் நேரம்

மாமகரிஷி ஈஸ்வராய குருதேவர் மெய்ஞானிகளின் அருள் சக்திகளை யாம் (ஞானகுரு) பெறுவதற்குப் பல சம்வங்களை நிகழ்த்தினார். எமக்குப் பல சிரமங்களை ஏற்படுத்தி அதைக் கொடுத்தார்.

1.உங்கள் வாழ்க்கையில் எப்பொழுது சிரமங்கள் வருகின்றதோ
2.சந்தர்ப்பம் எது உங்களை இன்னலையும் மன பயத்தையும் கோபத்தையும் ஆத்திரத்தையும் விரக்தியையும் ஏற்படுத்துகின்றதோ
3.அப்பொழுது “ஆத்ம சுத்தி” என்ற ஆயுதத்தை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.

மெய் ஞானிகளின் அருள் சக்திகளை உங்களுக்குள் சேர்த்து அந்தத் துன்பத்தை விளைய வைக்கும் உணர்வின் ஆற்றலைத் தணியச் செய்யுங்கள்.

உங்கள் உடலில் வியாதியும் எண்ணத்திலே பல கலக்கமும் மன வேதனையும் மனக் குடைச்சலையும் ஏற்படுத்தும் இந்த உணர்வின் ஆற்றலை அது நம்மை ஆட்டிப்படைக்காதபடி நமக்குள் நல்லதாக மாற்றிடல் வேண்டும்.

கருணைக் கிழங்கை வேக வைத்துப் பல பொருள்களை அதனுடன் இணைத்துச் சுவையாக்கி நாம் உட்கொள்கின்றோம். அதன் மூலம் உடலுக்கு நாம் ஆரோக்கியமான நிலைகள் பெறுகின்றோம்.

அதைப் போன்று எத்தகைய துன்பங்கள் நமக்குள் வந்தாலும் அந்தத் துன்ப உணர்ச்சிகள் நமக்குள் தூண்டாவண்ணம் அதை அடக்கி
1.இன்பத்தின் சொல்லாலும்
2.இன்பத்தின் உணர்வுகளை நமக்குள் தூண்டி
3.விண்ணின் ஆற்றலை நாம் பெறும் தகுதியை ஏற்படுத்திக் கொள்ளலாம்.

உங்கள் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்தையும் இதைப் போன்று விண்ணின் ஆற்றலைக் கூட்டிக் கொள்ளும் நல்ல சந்தர்ப்பமாக மாற்றிக் கொள்ளலாம்.

அப்பொழுது அந்த மெய் ஞானிகளின் அருளாற்றல்கள் உங்களுக்குள் பெருகும். யாம் இப்பொழுது உபதேசிக்கும் உணர்வுகள் அனைத்தும் மெய் ஞானிகள் அவர்களுக்குள் விளைய வைத்து வெளிப்படுத்திய உணர்வுகள் தான்.

அந்த மெய்ஞானிகள் தங்கள் வாழ்க்கையில் வந்த இன்னல்களிலிருந்து தன்னை மீட்டிக் கொள்ள எத்தகைய உணர்வின் ஆற்றலைத் தனக்குள் கூட்டிக் கொண்டார்களோ அத்தகைய உணர்வின் தன்மையை
1.நீங்கள் சாதாரணமான நிலையில் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே
2.உங்களுக்குள் பதியச் செய்து விடுகின்றோம்.

“ஓ…ம் ஈஸ்வரா…” என்று புருவ மத்தியிலிருக்கும் உங்கள் உயிரன ஈசனிடம் தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.

துருவ நட்சத்திரத்தின் பேரருள் பேரொளி நாங்கள் பெறவேண்டும் அது எங்கள் உடலிலுள்ள ஜீவான்மா ஜீவ அணுக்கள் பெறவேண்டும் என்று கண்ணின் நினைவினை உங்கள் உடலுக்குள் செலுத்துங்கள்.

துருவ நட்சத்திரத்தின் பேரருளும் பேரொளியும் எங்கள் உடல் முழுவதும் படர்ந்து எங்கள் உடல் உறுப்புகளை உருவாக்கிய எல்லா அணுக்களும் பெற அருள்வாய் ஈஸ்வரா என்ற உணர்வை உடல் முழுவதும் பாய்ச்சுங்கள்.

இவ்வாறு நீங்கள் தியானிக்கும் பொழுது உங்கள் உடலுக்குள் துன்பத்தை விளைய வைத்த உணர்ச்சிகளை அகற்றி
1.உங்களுக்குள் ஆற்றல்மிக்க சிந்தனையைக் கிளரும் நிலையை ஊட்டும்
2.அடுத்து உங்களுக்குள் ஒரு வலுவான எண்ணத்தை ஊட்டும்.

சங்கடங்களும் கஷ்டங்களும் வரும் பொழுதெல்லாம் இந்த முறைப்படி செய்து அந்தச் சந்தர்ப்பங்களை எல்லாம் நல்லதை உங்களுக்குள் பெருக்கும் சந்தர்ப்பமாக மாற்றிட முடியும்.

இதற்குப் பெயர் தான் “தியானம்” என்பது.

“தியானத்தில் நாம் கவர்ந்து கொள்ள வேண்டிய சக்தி” அது எதுவாக  இருக்க வேண்டும்…?

தீமையை நீக்கும் உணர்வுகளை நமக்குள் பிரம்மம் ஆக்க வேண்டும்

இன்றைய விஞ்ஞான அறிவால் உலகில் நச்சுத்தன்மைகள் வந்து கொண்டிருக்கின்றது.

ஏனென்றால் இனி “நாம் யார்…?” என்று ஒருவருக்கொருவர் அடையாளம் தெரிந்து கொள்ள முடியாத நிலை வரும் வாய்ப்புகள் இருக்கின்றது. (ஏற்கனவே 2004 டிசம்பரில் இப்படித்தான் நடந்தது)

அடையாளம் தெரிந்து கொள்ளக்கூடிய அளவிற்காவது நாம் தியானம் எடுத்தாக வேண்டும்.  இல்லை என்றால் நம்மை நாம் அறிய முடியாது. என் குழந்தை யார்…! என் பிள்ளை யார்…! என்பதை அறியவே முடியாது.

அத்தகைய சூழ்நிலை ஏற்கனவே வந்தாகிவிட்டது.

அணுக்கதிரியக்க நிலையும் கடும் விஷக் கதிரியக்கங்களும் கெமிக்கல் கலந்த குண்டுகளையும் நீரிலும் காற்றிலும் உணவுப் பொருள்களிலும் பல வகையிலும் தூவுகின்றனர்.

இதை போன்ற நிலை வரும் பொழுது மனிதனுடைய சிந்தனை இழக்கும் பொழுது நீங்கள் யாரைத் தேடி எவரிடம் முறையிடப் போகின்றீர்கள்? எந்தக் கடவுள் உங்களைக் காப்பாற்றப் போகிறார் என்று பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.

உங்கள் உயிரே கடவுள். உங்கள் எண்ணமே இறைவனாகின்றது. இறையின் உணர்வு செயலாக்கப்படும் பொழுது
1.காக்கும் உணர்வு பெற்ற துருவ நட்சத்திரத்தின் உணர்வை
2.உங்கள் உடலுக்குள் இறையாக்குங்கள்
3.அந்த உணர்வைச் செயலாக்குங்கள்
4.வாழ்க்கையில் உங்கள் சிந்தனையைச் சீர்படுத்துங்கள்.
5.இந்த உடலுக்குப் பின் பிறவியில்லா நிலை அடையுங்கள்.

இதையெல்லாம் நீங்கள் தெளிந்து கொள்ளுங்கள்.

சும்மா சாமியைப் பார்த்தேன்… சாமியாரைப் பார்த்தேன்… கடவுளைக் கும்பிட்டேன்… அதைச் செய்தேன் இதைச் செய்தேன்…, என்று சொல்லலாம்… எந்தக் கடவுள்…!

நாம் எண்ணும் உணர்வுகள் நமக்குள் வரும் பொழுதுதான் கடவுளாகின்றது. உணர்வின் தன்மை இறையாகிவிட்டால் உணர்வைச் செயலாக்கும் பொழுது அந்தக் குணமே நமக்குள் தெய்வமாகச் செயல்படுத்துகின்றது.

நம் சாஸ்திரங்கள் இதைத் தெளிவாகக் கூறுகின்றது.

உங்கள் எண்ணம் தான் உங்களைக் காக்குமே தவிர…,
1.எண்ணத்தை வைத்துக் காக்கும் உணர்வை எண்ணினால்
2.”உயிர் காக்கின்றது”.
3.அது தான் வசிஷ்டர் பிரம்ம குரு.

வசிஷ்டர் தசரத சக்கரவர்த்திக்குப் பிரம்ம குரு. தீமையை நீக்கும் அந்தத் துருவ நட்சத்திரத்தின் உணர்வை நுகரப்படும் பொழுது நம் உடலிலே “தீமையை நீக்கிடும் உணர்வுகள் பிரம்மமாகின்றது”.

அந்தச் சக்திக்குப் பெயர் அருந்ததி என்று காரணப் பெயர் வைக்கின்றார்கள். இதெல்லாம் நாம் தெரிந்து கொள்வதற்காக இப்படிப் பெயர் வைத்துள்ளார்கள் ஞானிகள்.

பத்தாவது நிலை அடையக்கூடிய நாம் அந்தத் துருவ நட்சத்திரத்தின் உணர்வைப் பெறவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டால் அது நமக்குள் பிரம்ம குருவாகி “அருந்ததி” தீமையை நீக்கிய அந்தச் சக்தி (அது) நமக்குள் உள் நின்று இயக்கும்.

அருந்ததி என்றால் எதன் உணர்வின் தன்மை பிரம்மமாகி நம் உடலாகின்றதோ இந்தப் பத்தாவது நிலை அடையும் அதனுடன் இணைந்து வாழும் சக்தி என்ற நிலைகளைத் தெளிவாக்கப்படுகின்றது.

இதை உங்கள் மனதில் வைத்து இந்த உடலுக்கு முக்கிய தத்துவம் கொடுக்காதபடி உங்கள் உயிருடன் ஒன்றியே வாழுங்கள்.

அதைப் போல ஒளியின் அறிவாக நமக்குள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற அறிவை ஊட்டுங்கள். இருளை நீக்கும் அருளைப் பெருக்குங்கள்.
1.உங்கள் உணர்வுகள் அனைத்தும் ஒளியாகும்.
2.உணர்வுகள் ஒளியின் தன்மை பெற்றுவிட்டால் எத்தகைய விஷத் தன்மை வந்தாலும் அது நம்மைப் பாதிக்காது.

நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் துருவ நட்சத்த்திரத்திலிருந்து வரும் பேரருள் பேரொளியை நுகர்ந்து உங்கள் உடலுக்குள் பேரொளியாக வளர்க்கக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள்.

ஈரேழு லோகத்தையும் வென்றவன் விண் சென்றான் என்றால் அர்த்தம் என்ன…?

அகஸ்தியர் தன் தாய் கருவிலேயே பெற்று அகண்ட அண்டத்தையும் தன்னுள் நுகர்ந்து ஒளியாக மாற்றி துருவ நட்சத்திரமாக இருக்கின்றார்.
1.அதன் அறிவைத்தான் செவி வழி ஓதி
2.உங்கள் நினைவினை அங்கே அழைத்துச் செல்வது.

துருவ நட்சத்திரத்தின் உணர்வுகளை வரிசைப்படுத்தி இதனுடன் சுழன்று உணர்வுகளை தனக்குள் சேர்க்கப்படும் பொழுது அகண்ட அண்டத்தில் வருவதையும் உங்கள் உணர்வுக்குள் அது பெறும் உணர்ச்சியின் நிலையை அணுவாக மாற்றும் நிலை கொண்டு அது உருப்பெற்று விட்டால் தன்னிச்சையாக அது நுகரும் சக்தி பெறுகின்றது.

உங்களால் “நினைத்த நேரத்தில்” அகண்ட அண்டத்தினையும் அதன் செயலாக்கங்களையும் காணமுடியும்.

அதில் வெளிப்படும் உணர்வில் அருள் ஞானியின் உணர்வை உங்களுக்குள் சேர்த்துப் பகைமை உணர்வு உங்களுக்குள் வராது பேரின்ப உணர்வினை உங்களுக்குள் உருவாக்க முடிகின்றது.

எமது அருள் குரு அருளால் கிடைத்தது.  குரு அருள் பேரருளைக் கவர்ந்து அவர் உணர்வு என்னை பக்குவப்படுத்தியது போல் உங்களைப் பக்குவப்படுத்துகின்றேன்.

இதில் எவர் ஒருவர் தொடர்ந்து வருகின்றாரோ அவர் இவ்வாழ்க்கையைச் சீர்படுத்தி வாழவும் அடுத்துச் சீராக என்றும் பிறவியில்லா நிலைகளை அடையவும் இது உதவுகின்றது.

குறுகிய காலமே இருக்கும் இந்த உடலுக்கு வலுவைச் சேர்ப்பதைக் காட்டிலும் உயிருக்கு அருள் ஒளி என்ற வலுவை உருவாக்குதல் வேண்டும்.  இதுதான் வாழ்வின் கடைசி எல்லை.

ஒளியின் உணர்வாக உருவாக்கப்பட்டது உயிர். ஒளியின் உணர்வாக நம் அணுக்களை ஆறாவது அறிவின் துணை கொண்டு உருவாக்கக் கற்றுக் கொள்வதுதான் “பிரம்மாவைச் சிறை பிடித்தான்” என்பது.

உயிர் நுகர்ந்ததை உருவாக்குகின்றது. அதே சமயத்தில் அந்த உணர்வுகள் நமக்குள் அணுவாகும் பொழுது உயிரைப் போன்றே உணர்வின் தன்மை ஆக்கப்படும் பொழுது நல்ல ஒளியின் உணர்வை உருவாக்குகின்றது.

இவையனைத்தையும் ஒன்றாகச் சேர்த்தால் ஒளியின் தன்மை கூடுகின்றது.

சற்று சிந்தனை செய்து பாருங்கள். வாழ்க்கையில் எல்லாவற்றையும் கடந்து இது  தவறு இது கெட்டது என்று உணர்வினை நுகர்ந்து நுகர்ந்து இதனைக் கலந்து கலந்து இந்த உடலினை உருவாக்கியது உயிர்.

1.ஈசனாக இருந்து அவனே உருவாக்கினான்
2.கடவுள் என்ற நிலையில் உள் நின்று இயக்கிக் கொண்டு உள்ளான்,
3.நாம் எதனை நுகர்ந்தோமோ அவை நம்முள் நின்று அதனின் துணை கொண்டு அங்கே இயக்குகின்றது.
4.அவனல்லாது உணர்வுகள் இயங்குவதில்லை.
5.அவன் தான் உருவாக்குகின்றான்.
6.ஆகவே உணர்வின் தன்மையை ஒளியாக்க வேண்டும்.

நம் குரு என்னை அகண்ட அண்டத்திற்கே அழைத்துச் சென்றார். அவர் காட்டிய அருளின் நினைவைப் பதித்து உங்கள் கண்ணின் நினைவை என்னிடத்தில் செலுத்தினாலும் “நீங்களும்… அண்டத்தில் மிதக்கின்றீர்கள்”.

அதனின் உணர்வை நினைவை கொள்ளும் பொழுது அதன் அருளை நீங்களும் பெறமுடியும்.

அண்டத்திலுள்ளது இந்த பிண்டத்திலும் உண்டு அகண்ட அண்டத்தைத் தெளிவுபடுத்தியவன் அகஸ்தியன்.

அகஸ்தியன் துருவனாகி துருவ நட்சத்திரமானான். அவன் அகண்ட அண்டத்தில் வருவதை ஒளியாக மாற்றுகின்றான்.

அதன் உணர்வின் தன்மை இந்தப் பிண்டத்திற்குள் (நமக்குள்) சேர்க்கப்படும் பொழுது  அகண்ட அண்டத்தில் வருவதையும் ஒளியாக மாற்றிடும் திறன் நீங்கள் பெறவேண்டும்.

நீங்கள் சிறிதளவே இருப்பினும் இந்த உணர்வின் தன்மை உங்களுக்குள்ளும் பரவுகின்றது. இந்த பூமியிலும் பரவுகின்றது. அதன் உணர்வின் நினைவு கொண்டு கவருங்கள்.

சூரியனில் இருந்து வரக்கூடிய நிறங்கள் ஆறு ஏழாவது ஒளி. இதைத்தான் “சூரிய பகவான் வருகின்றான்…” என்று வேக ஓட்டத்தைக் காட்டி ரதத்தைக் காட்டியது.

அந்த ஏழு கலர் ஓட்டத்தை நமக்குள் எடுத்தால் நம்மை அந்த உலகத்திற்கு இட்டுச் செல்லும்.

மனிதனான ஆறாவது அறிவின் நிலைகள் வரும்போது… “ஏழாவது”  ஒளியின்  நிலைகள் அடைதல் வேண்டும்.

1.இதுதான் “ஈரேழு லோகத்தை வென்றவன் விண் சென்றான்”  என்பது.
2.அவன் தனி உலகமாக ஒளியின் உணர்வாக மாற்றுகின்றான்.
3.அவன் ஏகாந்த நிலைகள் பெறுகின்றான்.

சூரியனில் இருந்து வரக்கூடிய கலர்கள் ஆறு. ஒளி ஏழு. மனிதனின் அறிவு ஆறு மற்றதைத் தெளிந்து உணர்ந்து ஒளியாக மாற்றுவது ஏழு.

காவியங்களில் ஈரேழு லோகத்தையும் தேடிப் பார்த்தேன் என்று சொல்லுகின்றனர். மனிதனுக்குள் உணர்வுக்குள் இந்த ஏழு லோகத்திற்குள் தேடி நாம் காணுதல் வேண்டும்.

மேலே ஏழு என்ற உணர்வுகள் மனிதனுக்குள் உண்டு.  நமக்குள் தேடினால் உண்டு.

பேரருள் என்ற உணர்வினை எடுத்து நமக்குள் பேரொளியாக மாற்ற வேண்டும். அந்த உணர்வின் தன்மையை உங்களில் உருவாக்கத்தான் இந்த நிலை.

அவனவன் செய்யும் செயலே சரி…! என்ற “கலி” உலகெங்கிலும் உருவாகி விட்டது 

அன்று அரச காலங்களில் ஒரு மனிதனுக்கு ஒரு தத்துவம் கிடைத்துவிட்டால் அந்த நாட்டிற்குள் வந்துவிட்டால் அது அந்த அரசனுக்கே உரிமையானது.

அவரை வரவேற்று அவருக்கு வேண்டியதைக் கொடுத்துச் செய்தியை வாங்கிக் கொள்கின்றார்கள். அந்தச் சரக்கு அனைத்தையும் அரசனுக்குத்தான் சொந்தமாக்குகின்றார்கள்.

அப்படி அவர் கொடுக்கவில்லை என்றால் மரண தண்டனை கொடுக்கின்றார்கள். அதற்கு அஞ்சித் தன்னிடம் உள்ளதை அரசனிடம் கொடுத்து விடுகின்றார்கள்.

பண்டைய காலப் புலவர்களைப் பார்த்தால் தெரியும். ஒவ்வொரு அரச சபையிலும் அந்தப் புலவர்கள் உண்டு. அந்தப் புலவர்கள் அனைவரும்
1.அரசனைப் புகழ் பாடித்தான் வந்திருப்பார்கள்.
2.புகழ் பாடிப் பொருள் தேடுவார்கள்.

அந்தப் புகழ் பாடும் நிலைகளில் அரசருடைய மக்கள்களில் (தன் பிள்ளைகள்) இரு பிரிவு ஆகிவிட்டால் இவர்கள் எதிர் கவி பாட ஆரம்பிப்பார்கள்.

எதிர் கவி என்ற நிலைகளில் இதைப் போன்ற ஒரு மரணமடைந்த உணர்வுகள் இங்கு வந்தபின் கவியில் அந்தப் புலமை பாடும் பொழுது இந்த அரசன் இப்படித்தான் போவான் என்று சொல்வதை இவர்கள் “அறம்…” என்று சொல்வார்கள்.

ஆனால் இதெல்லாம் மனிதனுக்குள் விளைய வைத்த உணர்வுகள் இவன் உடலுக்குள் வந்து அந்தச் செயல்களை செய்கின்றது.

மகரிஷிகள் காட்டிய உண்மையின் நிலைகள் அரசன் கையில் சிக்கப்பட்டு அதை அவர்கள் தனக்குகந்ததாக மதங்களாகப் பிரித்துவிட்டனர்.

அதனால் அதிலுள்ள பேருண்மையின் நிலைகளை அறிய முடியாமல் போனது. மகரிஷிகள் காட்டிய பேருண்மையின் நிலைகளை நாம் அறிய முடியாமல் போனதற்கு மூலமே இது தான்.

இன்னும் ஒவ்வொரு மதமும் “கடவுளைத் தேடிக் கொண்டுதான்… உள்ளது”.

நாம் இந்தப் பணிகளைச் செய்தால் கடவுள் நமக்கு வேண்டியதைச் செய்வான். “கடவுள் எங்கேயோ இருக்கின்றான்…” என்ற எண்ணத்தில் அரசர்கள் மதத்தின் அடிப்படையில் காட்டிய நிலைகள் கொண்டாலும் தர்மம் நியதி என்று பதிவு செய்து கொள்கின்றார்கள்.

அவ்வாறு பதிவு செய்த உணர்வு கொண்டு அவர்கள் எண்ணி ஏங்கும் பொழுது “வேதனை கலந்த” உணர்வுகளையே சுவாசிக்கின்றார்கள். ஒரு நல்ல பதார்த்தத்தைச் செய்து அதில் விஷத்தைக் கலந்து உணவாக உட்கொண்டால் மயக்கமடையச் செய்யும்.

உயர்ந்த எண்ணங்களையும் பிறருக்குப் பண்புடன் செயல்படும் நிலைகளையும் எண்ணி வாழ்ந்தாலும் என்ன ஆகின்றது?

“உலகில் இப்படித் தீமைகள் நடக்கின்றதே…” என்ற வேதனையான உணர்வுகளைச் சுவாசிக்கும் பொழுது
1.அது இவர்கள் உடலில் தீமை செய்யும் அணுக்களாக உருவாகின்றது.
2.அப்பொழுது இவர்கள் எண்ணிய நல்ல எண்ணம் அவர்களையும் காக்கவில்லை.
3.அந்த நாட்டையும் காக்கவில்லை.

இத்தகைய உணர்வுகள் தான் இன்று காற்று மண்டலத்தில் அதிகமாகப் பரவி படர்ந்திருக்கின்றது என்ற நிலையைத் தெளிவாக்கினார் குருநாதர்.

உலகில் உள்ள அனைத்து நிலைகளிலும் இது வளர்ந்து வந்திருக்கின்றது. இது வளர்ந்து வளர்ந்து “பழி தீர்க்கும் உணர்வுகளாக” ஒவ்வொரு சாதாரண மனிதனுக்குள்ளும் உருவாகி இன்று உலகெங்கிலும் “தீவிரவாதம்” என்று பரவிவிட்டது.

அரசர்கள் வெளிப்படுத்திய அந்த உணர்வின்படி “எதிரி…” என்ற நிலைகளில் மற்றவரை அழித்துவிட வேண்டும் என்ற உணர்வு தான் வருகின்றது.

1.எல்லோருடைய உணர்வுகளிலும் இதே உணர்வுகள் வளர்ந்து
2.”மற்றவர்களை அடக்க வேண்டும்” என்ற நிலையே உருவாகிவிட்டது.

இதைத்தான் அவனவன் ஆட்சி புரியும் நிலைகளில்… “அவனவன் செய்யும் செயலே சரி…” என்ற உணர்வுகளுக்குச் செல்லப்படும் பொழுது “கலி” உருவாக்குகின்றான் என்பது.

இதற்குக் காரணமே அரசர்களின் நிலை தான்.

வாழ்க்கையில் வந்த கஷ்டத்தை எண்ணாமல் கொடுக்கும் “உயர்ந்த ஆற்றல்களை” எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்  “

நம் வாழ்க்கையில் ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்திலும் நாம் எடுத்துக் கொண்ட உணர்வின் அறிவிற்குத் தக்கவாறுதான் நம்முடைய சொல்கள் வெளிப்படும்.
1.அது மற்றவர்களுக்குள்ளும் பதிவாகும்
2.அந்தப் பதிவிற்குத் தக்கவாறு தான் நண்பனாக்குவதோ
3.நண்பனை உயர்த்துவதோ பகைவனாக்குவதோ இதுதான்.

நாம் சந்திக்கும் சந்தர்ப்பத்தின் வேகம் நம்மைத் தடைப்படுத்தும். அந்த சந்த்ர்ப்பங்களில் அந்த மகரிஷிகளை எண்ணி நாம் இதைச் சுத்தப்படுத்த வேண்டும்.

இதற்குத்தான் கோவிலை வைத்தார்கள்.

ஒருவர் மேல் சந்தர்ப்பத்தில் பகைமை ஆகிவிட்டால் கோவிலில் தீப ஆராதனை காட்டும்போது பொருளறிந்து செயல்படும் இச்சக்தி கிடைக்க வேண்டும்.

இந்த ஆலயம் வருவோரெல்லாம் அந்த நிலை பெற வேண்டும், என்று அந்த உணர்வை ஒளியாக்க வேண்டும்.

அந்த அறிவு இல்லையென்றால் “இப்படிச் செய்கின்றார்களே” என்ற இந்த அறிவு தான் நம்மை இயக்கும்.

இதுவும் அறிவு தான் அதுவும் அறிவு தான்.

ஆகவே எதன் உணர்வு எதனுடன் இயக்குகின்றதோ அதன் அறிவின் இயக்கமாக உயிர் நம்மை இயக்கும்.

அந்தத்  தெய்வ குணத்தை எடுத்து அந்த உணர்வின் தன்மையை நமக்குள் வளர்த்து இந்தத் தெய்வகுணம் நாங்கள் பெற வேண்டும்.

எங்களைப் பார்ப்போரெல்லாம் அந்த தெய்வநிலை பெறவேண்டும். இந்த ஆலயம் வருவோரெல்லாம் அந்த தெய்வநிலை பெறவேண்டும். அவர்கள் குடும்பமெல்லாம் அந்த நிலையாக வளரவேண்டும் என்ற  இந்த உணர்வை நமக்குள் வளர்க்கச் சொல்லுகிறார்கள்.

ஏனென்றால் “குருநாதர் எனக்கு எவ்வளவு கொடுத்தாரோ” அதைக் காட்டிலும் பன்மடங்கு உங்களுக்குக் கொடுத்திருக்கின்றேன்… கொடுக்கின்றேன்… “அந்தச் சக்தியின் துணை கொண்டு” நீங்கள் எடுக்க வேண்டும்.

சாமி சொல்கின்றார்… ஆனால் “நான் படுகின்ற இம்சை எனக்குத்தான் தெரியும்” என்று இதைக் கலந்து விட்டால் இதைப் பெற முடியாது.

குரு சொன்னதைச் செய்தால் நாம் அனைவரும் அதைப் பெறமுடியும். அந்த மகரிஷிகளின் அருள் உணர்வின் எண்ணங்களாக்கி மணங்கள் வந்துவிடும்.

குருநாதர் கொடுத்த இந்தச் சக்தியை நீங்கள் பெற வேண்டும் என்ற இந்த உணர்வை இங்கு பதிவு செய்யப்படும் பொழுது இதை எடுக்கச் சொல்லுகின்றோம்.

உங்களிடம் உபதேசத்தின் வாயிலாக அருள் உணர்வுகளைப் பதியச் செய்துவிடுகின்றோம். “நீங்கள் பெறவேண்டும்” என்ற உயர்ந்த எண்ணத்தைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வளர்க்கின்றோம்.

உங்கள் உயிரைக் கடவுளாக மதித்து இந்த உணர்வை உங்களிடம் பதிவு செய்கின்றோம். இதை நீங்கள் வலுவாக்கி வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள்.

மெய் ஞானிகள் கண்ட பேருண்மைகளை அறியும் ஆற்றல் பெறுவீர்கள்.

திறமைசாலிகளாக… சக்திவான்களாக… அனுபவம் மிக்கவர்களாக…” மாற முடியும்

புத்தகத்தைப் படித்துவிட்டு ஒரு இயந்திரத்தில் அமிலத்தைக் கலந்து துணிக்குச் சாயத்தைக் கொடுக்கின்றோம்.

படித்தவர்கள் இந்த அளவுகோலில் திராவகத்தை ஊற்றினால் நூல் கெட்டுப் போய்விடும் என்று அந்த அளவுகோலை நினைத்திடுவார்கள்.

அளவுகோல் தெரியாதவர்கள் இந்த திராவகத்தை ஊற்றிவிட்டார்கள் என்றால் நூலோடு கலந்து சாயத்தைக் கெட்டிச் சாயமாகக் கொண்டு போய்விடும். சிறிது நாளைக்கு இந்தச் சாயம் இருக்கும். பின் துணி கிழிந்து போய்விடும்.

அந்த அமிலத்தின் அளவுகோல் குறைவாக இருந்தால், இதை இழுத்து வைக்கக்கூடிய நிலைகள் குறைந்துவிடும். தண்ணீருக்குள் போட்டவுடனே இந்தச் சாயம் போய்விடும்.

சாயம் ஒன்றுதான். ஆனால் அமிலத்தின் அளவுகோல் இதனுடன் இணைந்திருக்கும் போது
1.எது அதிகமோ,
2.எது குறைவோ,
3.அதற்குத் தகுந்த நிலைகளைச் செய்யும்.

அவர்கள் படித்த உணர்வு கொண்டு அவர்கள் அறிவுக்கெட்டிய நிலைகள் கொண்டு நிதானிக்கின்றார்கள். ஒருவர் போடுவதைப் பார்த்த உடனே இவர் துணியின் அளவுகோலைப் பார்க்கின்றார்.

நூல் எந்த அளவிற்குப் போடுகின்றார்களோ அதற்குத்தகுந்த நிலைகளைப் போடுகின்றார்கள். அது பழக்கத்திற்கு வரும் வரையிலும் சரியாக வராது.

படித்தவர்கள் அளவுகோல்படி கெட்டியாக இருக்கவேண்டுமென்று எண்ணிச் செய்தால் துணி இத்துப் போய்விடும் என்று தெரியாது.

அதே சமயத்தில், பெயர் வாங்கவேண்டும் என்று அளவுகோலை அதிகப்படுத்திவிட்டால் துணி போய்விடும். கெட்டிச் சாயம் என்று துணி வாங்குவோம் துணி போய்விடும்.

இந்த மாதிரி நமது குருநாதர் தெளிந்த நிலை பெற்றவர். அந்த உணர்வை உங்களிடம் பதிவு செய்யப்படும்போது
1.அந்த மகரிஷியின் அருள் சக்தியை இங்கே சேர்த்து
2.அந்தந்தப் பக்குவ நிலைக்கு
3.குருவாக நின்று வழி நடத்தும்.

நம் குருநாதர் கண்டுணர்ந்த மெய்யுணர்வின் தன்மையை உங்களுக்குள் பதிவு செய்யும்போது… ஒவ்வொரு நிமிடத்திலும்… “அது அளவுகோல் கொடுக்கும்”.

ஒரு கம்ப்யூட்டரில் சீராகப் பதிவு செய்யும்போது ஒவ்வொரு நிமிடத்திலும் அது அளவுகோல் கொடுக்கும்.

அதே போன்று ஒரு எல்லை வரும்போது ஒரே நிமிடத்தில் உணர்வின் அழுத்தத்திற்குத் தக்கவாறு பல நிலைகளை நாம் பதிவு செய்ததை கம்ப்யூட்டர் இயக்கித் தெளிவாக்குகின்றது.

இதைப் போலத்தான் மகரிஷிகளின் உணர்வுகளை எடுக்கப்படும்போது அந்தத் தீமையின் நிலைகளை ஒவ்வொரு நொடிக்கும் இது மாற்றி நமக்குள் அந்த ஒவ்வொரு உணர்வுகளும் கிளர்ந்தெழும்.

ஏனென்றால் இந்த ஆன்மாவில் பல நிலைகள் உண்டு.

அந்த உணர்வின் தன்மை வரும்போது அந்த மகரிஷியின் அருள் சக்தியால்
1.இது ஒவ்வொன்றையும் பிளந்து
2.நமக்கு ஒவ்வொரு ஞானத்தையும் கொடுக்கும்.

தியானவழியில் இருப்பவர்கள் இதை அனுபவத்தில் தெளிவாகத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

கடும் சிக்கலாக இருக்கும்போது, ஆன்மாவில் வந்துவிடும். ஆத்மசுத்தி செய்து கொண்டிருக்கும்போது, அந்த உணர்வின் தன்மை வசப்படும்போது உடனுக்குடன் அதை மாற்றித் தெளிவாக்கிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்க்கலாம்.

ஆத்ம சுத்தி செய்து கொண்டே இருக்கின்றேன் இடைஞ்சல் வந்து கொண்டே இருக்கிறது என்றால்…, “அதை நீக்குவதற்குத்தான்” இதை எடுக்கின்றோம்.

வீட்டைக் கூட்டுகின்றோம். கூட்டியபின் ரோட்டில் இருக்கின்ற தூசி இங்கே வந்துவிடும்.

அதில் நாற்றமான பொருளும் கலந்திருக்கும். இந்த வெயிலின் உணர்வுகள் தாக்கப்படும்போது அது தூசியாக மாறும். அது வசப்படும்போது மோதி உள்ளுக்குள் வந்துவிடும்.

எவ்வளவோ சுத்தப்படுத்தியிருக்கின்றேன். இந்த மாதிரி நாற்றமாக இருக்கின்றதே என்று கூறுவதுபோல காற்றிலிருந்து நாம் அந்த
1.மற்றவர்களுடைய நிலையை எண்ணும்போது
2.ஆன்மாவில் இந்த தூசி படத்தான் செய்கின்றது.
3.இதை உடனுக்குடன் நாம் நீக்க வேண்டும்.

தீமைகள் எதைக் கண்டுணர்ந்தாலும் “ஓ…ம் ஈஸ்வரா” என்று அவனிடமே வேண்ட வேண்டும். இதுதான் ஆக்ஞை என்பது. நமக்குள், உயிர்தான் எண்ணியதை உருவாக்குகின்றது. இதுதான் கீதையிலே “நீ எதை எண்ணுகின்றாயோ அதுவாகின்றாய்” என்பது.

தீங்கு செய்து கொண்டே இருக்கின்றான் என்று இந்த உணர்வைப் பதிவு செய்துவிட்டால் இந்தத் தீங்கின் நினைவே நமக்குள் உருவாகும்.

அப்பொழுது “ஈஸ்வரா” என்று உடனே இதை இடைமறிக்க வேண்டும்.

மகரிஷிகளின் அருள் சக்தியை, நாம் நமக்குள் பதிவு செய்திருக்கின்றோம். நமது உயிரை ஈஸ்வரா என்று வேண்டி மகரிஷிகளின் அருள் சக்தியை நாங்கள் பெறவேண்டும். அது எங்கள் உடல் முழுவதும் படர்ந்து எங்கள் ஜீவாத்மா ஜீவ அணுக்கள் பெற வேண்டும் என்று எண்ண வேண்டும்.

1.தீங்கு செய்வோருடைய உணர்வுகள் பதிவானதை விட்டுவிட்டோம் என்றால் உள்ளுக்குள் போய்விடும்.
2.கண்ணோடு பார்த்தது ஆன்மாவாக மாறிவிடும்.
3.நாம் சுவாசித்தவுடன் உயிரிலே படுகின்றது.
4.உணர்வுகள் உடலுக்குள் படருகின்றது
5.இதை நிறுத்த வேண்டும்.

அதற்குப் பழக்கம் வேண்டும். இல்லையென்றால் அதை நிறுத்த முடியாது.