சுவிட்சைப் போட்டவுடன் விளக்கு எரிவது போல் விண்ணிலிருக்கும் மெய்ஞானிகளுடன் “நேரடியாகத் தொடர்பு கொள்ளுங்கள்”
பேட்டரியில் சார்ஜ் குறைந்தால் மீண்டும் ஏற்றவில்லை என்றால் “அது இயக்காது” அதைப்போல் நம் வளர்ச்சிக்கு “குருவிடம் என்றுமே தொடர்பு கொண்ட நிலையில் இருத்தல்” மிக மிக அவசியம்
அன்று நாற்றத்தை நாற்றம் என்று எண்ணி நீ விலகி இருந்தால் இன்று “கெட்டதைப் பிரித்து நல்லதைச் சமைக்கும் சக்தி உனக்குக் கிடைக்காதப்பா…!” என்றார் குருநாதர்
உலகில் தற்பொழுது பரவி வரும் நஞ்சினை அகற்றிட “அகஸ்தியனின் உணர்வைப் பரவச் செய்யுங்கள்”
இந்த உலகம் மறையும் முன் “மக்களைக் காக்க வேண்டும்” என்றார் குருநாதர்
உலகிலேயே “ஞானத்தை வளர்க்கும் பெரும் சக்தியாக” தமிழ்நாடு உயர்ந்த நிலை பெறும்
தாய் தந்தையரை நேசித்து வளர்ந்தால் “ஞானக் கனியைப் பருகி அருள் ஞானியாக ஆக முடியும்” என்பதே ஞானிகள் நமக்குக் காட்டியது
ஊசி மருந்தைச் செலுத்திச் செலுத்தி மனிதனை “1500 வருடம்” வாழ வைக்கலாம் என்கிறது விஞ்ஞானம் – “காலத்தால் என்றுமே அழியாது” வாழ உயிராத்மாவை ஒளியாக்க வேண்டும் என்கிறது மெய்ஞானம்
உங்கள் அனைவருடைய எண்ணங்களும் மகரிஷிகளின் அருள் வட்டத்திற்குச் செல்ல வேண்டும் என்று நான் தியானிப்பதால் உங்கள் ஈர்ப்புக்குள் (உடலுக்குள்) நான் வர முடியாது
உடல் “ஆசை” என்கிற ஸ்டேசனை வைத்துக் கொண்டிருந்தால் “சாமி செய்வார்…” என்றால் சாமி எப்படிச் செய்வார்…! எதிலுமே அந்த விண்ணுலகப் பற்றுதல் வந்து கொண்டேயிருக்க வேண்டும்
மகரிஷிகளின் உணர்வை எடுத்துக் கொண்டால் மீடியம் (ஆவிகள்) பவர் உள்ள இடத்திற்கு நீங்கள் சென்றாலும் அது வேலை செய்யாது பார்க்கலாம்.
“ஈசன் நமக்குள் இருக்கும்போது… அவனை மதித்துப் பழகுங்கள்” அவனை மதிக்காமல் உடலே பிரதானம் என்றால் வேதனை தான் வரும்
“உன்னைத் தொலைத்துக் கட்டுகிறேன்” என்று எண்ணும் பொழுது அந்தத் தொலைத்துக் கட்டும் உணர்வுகள் நம் நல்ல குணத்தைத் தொலைத்துக் கட்டிவிடும்
எல்லா மெய்ஞானிகளைப் பற்றியும் ”தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்…” என்று நினைத்துவிட்டோம் என்றால் இந்தக் காலத்திலேயே (இப்பொழுதே) தெரிந்து கொள்ளலாம்
ஞானிகளின் உணர்வுகளை உங்களுக்குள் ஆழமாகப் பதிவாக்கி மீண்டும் அதை நினைவுக்குக் கொண்டு வந்தால் ஞானிகள் செய்வதை நாமும் செய்வோம்.
பல ஆயிரம் கோடிப் பணம் வைத்திருக்கின்றவர்கள் மன நோய்க்கு மருந்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கின்றார்கள் – “நிம்மதி இல்லை”
கோடிப் பணம் நம்மை ஒரு பொழுதும் காக்காது உடலையே நம்மால் காக்க முடியவில்லை சேர்த்து வைத்த செல்வம் நம்மைக் காக்குமா…?
புறத்தீயில் பொருளைப் போடுவதைப் பற்றித்தான் அறிந்திருக்கின்றோமே தவிர அகத்திற்குள் இருக்கும் உயிரான நெருப்புக்குள் போட வேண்டிய அருள் உணர்வுகளை நாம் அறியவில்லை.
“அருள் ஞானப் பொக்கிஷத்தை” அனைவரும் பெறுவதைக் கண்டு பேரானந்தப்பட வேண்டும் என்றார் குருநாதர்
“இந்தப் பிள்ளை யார்…?” நீ யார்..? இந்த மனித உடலில் எந்தக் குணத்தை முன்னனியில் வைக்க வேண்டும் என்று நீ கேட்டுப் பார் என்பதற்கே கேள்விக் குறியைப் போட்டு வைத்தனர் ஞானியர்
உடலை வீழ்த்த வேண்டும் என்ற அந்த உடலுக்குள் நின்று தீமையான உணர்வை இயக்கிய அந்த ஆற்றல்களை அங்கே நிறுத்தி “அவனை நல்லவனாக்க வேண்டும்” என்றார் குருநாதர்
பாத்திரத்தில் ஓட்டை உடைசலை அடைப்பது போல் இல்லாமல் வாழ்க்கையில் வரும் “இருள் சூழ்ந்த நிலைகளைத் தட்டியெறிந்துவிட்டு” மெய் ஒளியினைப் பெறுங்கள்
இந்த உடலை விட்டு இறந்தால் “எங்கே செல்கிறோம்…!” என்பதை இப்பொழுதே நிர்ணயம் செய்து கொள்ளுங்கள்
மாமகரிஷி ஈஸ்வராய குருதேவர் காட்டிய அருள் வழிப்படி அந்தக் கரண்டின் தொடர் வரிசையில் செல்லும் பொழுது தான் அதை நாம் பெறக்கூடிய தகுதி பெறுகின்றோம்.
இந்த உடலை விட்டு “நான் செல்கின்றேன்” ஒளியின் சுடராக எவருக்கும் சிக்காது உயிரான்மா எப்படிச் செல்கிறது என்று “பார்…” என்றார் குருநாதர்
ஒருவர் இறந்துவிட்டால் உடலைப் புதைக்கலாமா…! எரிக்கலாமா…! சமாதி கட்டலாமா…! என்று அழுகும் சரீரத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்காமல் “அந்த உயிரான்மா விண் செல்ல வேண்டும்” என்று உந்திச் செலுத்துங்கள்
இந்த நாய் (நம் உடல்) எப்படியோ போகின்றது பூராம் குப்பை என்று இதைத் தூக்கி எறிந்து விட்டு உயிரான்மா நாம் அங்கே விண்ணுக்குச் செல்ல வேண்டும்
